آرتریت روماتوئید مفصل شانه

تشخیص آرتریت روماتوئید مفصل شانه

تشخیص آرتریت روماتوئید مفصل شانه معمولاً با معاینه فیزیکی دقیق و بررسی علائم بیمار توسط پزشک متخصص ارتوپدی انجام می شود. در معاینه فیزیکی، پزشک مفصل شانه را از نظر وجود درد، خشکی، کاهش دامنه حرکتی و گرمی مورد بررسی قرار می دهد. همچنین، پزشک ممکن است از بیمار بخواهد تا حرکات مختلفی را با شانه خود انجام دهد تا عملکرد مفصل را ارزیابی کند.

علاوه بر معاینه فیزیکی، ممکن است پزشک برای تأیید تشخیص و بررسی میزان التهاب و آسیب مفصل، از روش های تصویربرداری زیر استفاده کند:

• اشعه ایکس: اگرچه اشعه ایکس نمی تواند مستقیماً التهاب ناشی از آرتریت روماتوئید را نشان دهد، اما می تواند به تشخیص فرسایش استخوانی مفصل کمک کند.
• MRI: تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) تصویری دقیق از تمام بافت های نرم مفصل شانه، از جمله غضروف، tendon ها و عضلات، ارائه می دهد. در تصویر MRI، التهاب synovium و احتمالاً فرسایش استخوان قابل مشاهده است.
• سونوگرافی: سونوگرافی ممکن است برای بررسی بورسیت (التهاب بورس های اطراف مفصل) مفید باشد.

در برخی موارد، پزشک ممکن است آزمایش خون برای بررسی فاکتور روماتوئید (RF) و پروتئین C واکنش پذیر (CRP) تجویز کند. اگرچه این آزمایشات نمی توانند به طور قطعی تشخیص آرتریت روماتوئید را تأیید کنند، اما می توانند به تشخیص بیماری التهابی مفصلی کمک کنند.

درمان آرتریت روماتوئید مفصل شانه

متاسفانه هیچ درمان قطعی برای آرتریت روماتوئید وجود ندارد. با این حال، هدف از درمان کاهش التهاب، کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل شانه است. درمان آرتریت روماتوئید مفصل شانه معمولاً ترکیبی از روش های مختلف درمانی است، از جمله:

داروها:

• داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs): این داروها به کاهش درد و التهاب کمک می کنند. داروهای مانند ایبوپروفن و ناپروکسن از جمله داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی هستند.
• داروهای ضد روماتیسمی تعدیل کننده بیماری (DMARDs): این داروها با سرکوب سیستم ایمنی بدن به کنترل روند بیماری کمک می کنند. متوترکسات یکی از رایج ترین داروهای DMARD برای درمان آرتریت روماتوئید است.
• کورتیکواستروئیدها: کورتیکواستروئیدها داروهای قوی ضد التهابی هستند که می توانند به طور موقت درد و التهاب مفصل شانه را کاهش دهند. تزریق کورتیکواستروئید به داخل مفصل شانه یکی از روش های درمانی است. به دلیل عوارض جانبی احتمالی مصرف طولانی مدت کورتیکواستروئیدها، استفاده از آنها باید محدود باشد.
• فیزیوتراپی: فیزیوتراپی نقش مهمی در درمان آرتریت روماتوئید مفصل شانه دارد. در جلسات فیزیوتراپی، تمرینات تقویتی برای عضلات اطراف شانه و تمرینات کششی برای بهبود دامنه حرکتی مفصل انجام می شود. همچنین، فیزیوتراپیست به بیمار آموزش می دهد تا از حرکات و فعالیت هایی که باعث تشدید علائم می شوند، اجتناب کند.
• طب سوزنی: کند. طب سوزنی با تحریک نقاط خاصی در بدن، به آزادسازی اندورفین (مسکن های طبیعی بدن) کمک می کند و می تواند درد را کاهش دهد.
• عمل جراحی: در موارد شدید آرتریت روماتوئید مفصل شانه که با درمان های غیر جراحی بهبود نمی یابد، ممکن است جراحی در نظر گرفته شود. انواع مختلفی از جراحی برای مفصل شانه وجود دارد، از جمله:
• آرتروسکوپی شانه: در این روش، جراح از طریق یک برش کوچک، با استفاده از ابزارهای مخصوص، داخل مفصل شانه را مشاهده کرده و به ترمیم بافت های آسیب دیده و برداشتن بافت التهابی می پردازد.
• تعویض مفصل شانه: در صورتی که فرسایش مفصل شانه شدید باشد و درمان های دیگر موثر نباشند، تعویض مفصل شانه می تواند گزینه مناسبی باشد. در تعویض مفصل شانه، استخوان ها و غضروف های آسیب دیده با پروتزهای مصنوعی جایگزین می شوند.

تغذیه مناسب برای آرتریت روماتوئید مفصل شانه

رژیم غذایی نقش مهمی در سلامت کلی بدن و سلامت مفاصل دارد. اگرچه هیچ رژیم غذایی خاصی نمی تواند آرتریت روماتوئید را درمان کند، اما رعایت یک رژیم غذایی سالم می تواند به کاهش التهاب و بهبود علائم بیماری کمک کند. توصیه می شود برای رعایت یک رژیم غذایی مناسب با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید. با این حال، به طور کلی رعایت نکات زیر می تواند مفید باشد:

• مصرف اسیدهای چرب امگا 3: اسیدهای چرب امگا 3 دارای خواص ضد التهابی هستند. منابع غذایی غنی از اسیدهای چرب امگا 3 عبارتند از ماهی های چرب مانند سالمون، تون و ماهی مackerel، گردو، دانه کتان و روغن زیتون.
• مصرف میوه ها و سبزیجات: میوه ها و سبزیجات سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند که با رادیکال های آزاد مبارزه کرده و التهاب را کاهش می دهند.
• کاهش مصرف چربی های اشباع شده و چربی های ترانس: چربی های اشباع شده و چربی های ترانس می توانند التهاب را افزایش دهند. بنابراین، کاهش مصرف فست فودها، گوشت های چرب و محصولات لبنی پرچرب توصیه می شود.
• کاهش مصرف قند و شکرهای تصفیه شده: قند و شکرهای تصفیه شده می توانند التهاب را تشدید کنند. بنابراین، بهتر است مصرف نوشابه های ش گازدار، آب میوه های صنعتی و شیرینی جات را محدود کنید.

ورزش برای آرتریت روماتوئید مفصل شانه

ورزش منظم نقش مهمی در درمان و کنترل آرتریت روماتوئید مفصل شانه دارد. ورزش به تقویت عضلات اطراف شانه، بهبود دامنه حرکتی مفصل، کاهش درد و کاهش سفتی مفصل کمک می کند. انواع مختلفی از ورزش ها برای افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید مفصل شانه مناسب هستند، از جمله:

• تمرینات هوازی: فعالیت های هوازی با شدت کم مانند پیاده روی، دوچرخه سواری و شنا می توانند به بهبود سلامت قلبی عروقی و کاهش درد کمک کنند.